George Bernard Shaw dożył starości - miał 94 lat gdy zmarł. Do ostatniego dnia zachował pozytywne podejście, jasny umysł i ciągle żartował.
Shaw jest jedynym na świecie laureatem dwóch prestiżowych nagród jednocześnie - Oscara za najlepszy scenariusz i literackiej Nagrody Nobla. Dramaturg pozostawił nam cytaty i aforyzmy o tym, co czeka ludzi na starość.
Jeśli zamierzasz żyć długo, te informacje będą dla Ciebie przydatne:
Najgorszą rzeczą na starość jest słuchanie rad własnych dzieci.
Wydaje mi się, że jeśli twoje dzieci udzielają ci rad na starość, jeśli nie są obojętne wobec twojego życia, to nie jest to najgorsza rzecz, jaka może się wydarzyć. Na starość zdajesz sobie sprawę, że niezależnie od tego, jakie są relacje, najważniejsze jest to, że bliscy są przy tobie. Najgorsza jest obojętność.
Zanim przyzwyczaisz się do tego, że ktoś o tobie mówi, już przestają to robić.
W pewnym momencie życia krytyka i opinie innych ludzi przestają zawracać człowiekowi głowę. Pewnie dlatego, że pojawia się zrozumienie, że nie można niczego zmienić. Co się stało, to się nie odstanie. Nie da się też podobać się wszystkim. Każdy żyje jak umie. Nie ma wśród nas świętych. Każdy popełnia błędy.
Jedna z niewielu zalet starości: agent ubezpieczeniowy już do ciebie nie dzwoni.
Prawdopodobnie tak właśnie jest w Irlandii. Z kolei w Rosji starsi ludzie przyciągają różnych oszustów. Zabierają emerytury i majątek słabym ludziom. Trudno mi oglądać tego typu rzeczy w telewizji, serce mi się kraje.
Jestem za stary, by interesować się kimś - nawet sobą.
Zauważyłam, że im człowiek jest starszy, tym mniej jest zaskoczony tym, co się dzieje. To tak, jakby mieć swoisty pancerz. Można też porównać do oglądania w kółko tego samego filmu. Niby podoba się fabuła i gra aktorska, ale wiesz jak to się skończy.
Po skończeniu 50 lat rozumiesz już wiele o życiu, ludziach i ich działaniach. Niewiele jest rzeczy, które mogą wyprowadzić Cię z równowagi.
Staraj się zdobyć to, co kochasz, inaczej będziesz musiał kochać to, co masz.
Jak zauważył kiedyś pewien mądry człowiek, młodości, która niczego sobie nie wybacza, wybacza się wszystko; ale starości, która wybacza sobie wszystko, nie wybacza się nic.
Wydaje mi się, że z wiekiem człowiek staje się wyrozumiały wobec siebie i cudzych wad, ale jednocześnie staje się niesamowicie wymagający. To taki skomplikowany proces wewnętrzny, kiedy chcesz być „ideałem” i jednocześnie zdajesz sobie sprawę, że nic z tego nie będzie.
Tylko głupiec obchodziłby kolejne urodziny wiedząc, ze zbliża się śmierć.
Czy obchodzisz swoje urodziny? Od jakiegoś czasu wolę świętować Nowy Rok i 8 marca, ale nie mam ochoty na obchodzenie urodzin.
Młodzi rządzą światem - gdy się zestarzeją.
Chińczycy mają wspaniałe powiedzenie: „Sztuką życia jest umrzeć młodo, ale jak najpóźniej”.
Główne zdjęcie: podumay.info