Kiedy Marilyn Monroe zaczęła podbijać Hollywood, powiedziała dziennikarzom, że nigdy nie znała swojej matki, ale to była tylko częściowa prawda.
Wschodząca gwiazda opowiedziała dziennikarzom, że dorastała jako sierota i przez całe dzieciństwo musiała przenosić się z jednego sierocińca do drugiego. Tragiczna historia młodej piękności wywołała współczucie, ale kiedy w 1952 roku do prasy wyciekła plotka, że matka Marilyn żyje i pracuje w domu opieki w okolicach Los Angeles, było to kompletnym zaskoczeniem dla wszystkich, którzy nie znali Monroe zbyt dobrze.
Norma Jeane Mortenson, znana jako Marilyn Monroe, urodziła się w 1926 roku w Kalifornii i była trzecim dzieckiem Gladys Pearl Baker.
Monroe było panieńskim nazwiskiem jej matki Gladys.
Gladys wyszła za mąż za 24-letniego Johna Newtona Bakera, gdy miała 15 lat i urodziła dwoje dzieci, ale po rozwodzie jej mąż zabrał Bernice i Roberta, uzyskując wyłączną opiekę nad nimi. Jej były mąż był przeciwny, by dzieci miały jakikolwiek kontakt z matką. Być może już wtedy podejrzewał, że kobieta jest chora psychicznie.
Następnie, zanim urodziła się Norma (Marilyn Monroe), Baker poślubiła mężczyznę o nazwisku Martin Edward Mortensen, ale rozstali się kilka miesięcy później, więc nadal nie wiadomo, kto był prawdziwym ojcem Marilyn. W akcie urodzenia w rubryce „Ojciec” widnieje nazwisko Edwarda Mortensena, ale biograf Donald Wolfe rozważa, że ojcem Normy (Marilyn) mógł być Charles Stanley Gifford, szef sprzedaży w firmie, w której Gladys montowała materiał filmowy.
Gladys, samotna matka, ledwo wiążąca koniec z końcem i cierpiąca na schizofrenię paranoidalną (o której nikt nie wiedział, bo wtedy nie postawiono jeszcze diagnozy), nie była w stanie zająć się dzieckiem. Próbowała namówić matkę, by przyjęła małą Normę do siebie, ale babcia nie zgodziła się na przyjęcie dziewczynki. Gladys musiała oddać dziecko do rodziny zastępczej. Byli to Albert i Ida Bolenderowie, z którymi Norma mieszkała do siódmego roku życia.
Gladys ciężko było patrzeć, jak jej córka dorasta w obcym domu i od czasu do czasu odwiedzała ją. Raz prawie porwała dziewczynkę, chowając ją do torby sportowej i zamykając w domu jej przybraną matkę Idę, ale Ida zdołała się wydostać i plan się nie powiódł.
Pewnego dnia Gladys przyszła do Normy i powiedziała jej, że kupiła mieszkanie i mogą teraz mieszkać razem. Ale już kilka tygodni po wprowadzeniu się przeżyła załamanie nerwowe. Gladys wymachiwała nożem, krzyczała i śmiała się, próbując przekonać wszystkich, że ktoś próbuje ją zabić. Po tym incydencie Gladys trafiła do szpitala psychiatrycznego w Kalifornii, gdzie spędziła większość swojego życia.
Opiekunką Normy została Grace McKee (później Goddard), najlepsza przyjaciółka jej matki.
W latach 1935-1942 Marilyn Monroe zmieniła około 10 różnych rodzin zastępczych.
Po tym, jak rodzina Grace McKee przeniosła się do Zachodniej Wirginii, 16-letnia Monroe pozostała i wyszła za mąż za swojego sąsiada, 21-letniego Jamesa Daugherty'ego, z którym mieszkała niezbyt długo.
Kiedy Marilyn odzyskała wolność po rozwodzie, jej matka została wypisana ze szpitala. Wraz z córką zamieszkały u przyjaciela rodziny. Monroe rozpoczynała w tym czasie swoją karierę w Hollywood i odnosiła sukcesy jako modelka. Jej kariera nabierała rozpędu, ale stan psychiczny matki pogarszał się.
We wrześniu 1946 roku Gladys Pearl Baker ogłosiła, że przeprowadza się do Oregonu, aby zamieszkać z ciotką, ale zamiast tego wyszła za mąż za człowieka o nazwisku John Stewart Eley. Oprócz Gladys, John miał jeszcze drugą rodzinę, Marilyn próbowała powstrzymać matkę przed popełnieniem takiego błędu. Baker nie słuchała jednak słów córki, uważając jej podejrzenia za kłamstwa i próbę zemsty za trudne dzieciństwo.
W tym czasie początkująca aktorka zdążyła już zmienić nazwisko na Marilyn Monroe i podpisać obiecujący kontrakt z wytwórnią 20th Century Fox. Zagrała w kilku filmach, w tym w słynnym „Gentlemen Prefer Blondes”, po którym jej kariera nabrała rozpędu. Marilyn stała się gwiazdą numer jeden, ale wraz z rosnącą popularnością coraz trudniej było ukryć jej przeszłość. Zespół PR studia wymyślił dla aktorki historię o jej zmarłych rodzicach. Monroe zgodziła się na to i rzadko rozmawiała o swojej matce z kimkolwiek poza członkami rodziny.
Prawda wyszła na jaw w 1952 roku, kiedy to pewny dziennikarz został poinformowany, że matka Marilyn żyje i pracuje w domu opieki w Eagle Rock, blisko Los Angeles. Mimo trudnych relacji kobieta była bardzo dumna ze swojej córki i opowiadała znajomym, że jest matką Marilyn Monroe, ale do pewnego czasu nikt jej nie wierzył.
Wkrótce po ujawnieniu prawdy, Gladys Pearl Baker została ponownie przyjęta do kliniki psychiatrycznej Rockhaven. Przeżyła kolejne załamanie, być może nie wytrzymując presji od strony prasy. Stamtąd często pisała do córki, błagając, by pomogła jej.
W sierpniu 1962 roku Marilyn Monroe tragicznie zmarła. Okoliczności jej śmierci wywołały plotki od samobójstwa po teorie spiskowe. Dwa lata przed tragedią sama Marilyn trafiła na krótko na oddział psychiatryczny po próbie samobójczej.
Na krótko przed jej śmiercią bliscy Monroe podejrzewali, że mogła mieć takie same problemy jak jej matka.
Rok po śmierci córki, Gladys Baker uciekła z Rockhaven przez małe okienko w toalecie. Dzień później znaleziono ją w kościele, około 15 mil od kliniki.
Gladys Pearl Baker zmarła w 1984 roku na niewydolność serca, przeżywszy swoją córkę o 22 lata. Po śmierci Monroe pozostawiła matce 5000 dolarów na utrzymanie, które było wypłacane corocznie.
Główne zdjęcie: goodhouse.ru