Pablo Picasso słynął z nieszablonowego spojrzenia na świat, które odzwierciedlał w swoich obrazach. Uważał tak samo jak Konfucjusz, że jeśli znajdziesz pracę, która ci się podoba, nie będziesz musiał pracować ani dnia w swoim życiu.
Doskonaląc się w tym, co kochasz, osiągasz sukces. Natomiast sukces przyciąga pieniądze i kobiety, sławę i miłość.
Picasso mawiał, że odpoczywa, kiedy pracuje. Natomiast jest bardzo zmęczony lenistwem i wizytami gości. Artysta dożył do 91 roku życia i pozostawił po sobie wiele mądrości.
O tym, jak należy żyć
„Sztuka polega na eliminowaniu tego, co zbędne”.
Aby Twoje życie przypominało skończone arcydzieło, a nie szkic i brudnopis, musisz być w stanie pozbyć się wszystkiego, co obce, zbędne. Musisz nauczyć się odrzucać narzucone pragnienia, które nie mają nic wspólnego z twoimi pragnieniami, nauczyć się ignorować opinię publiczną i krytykę. Trzymaj się z dala od tych, którzy nie chcą spędzać z tobą czasu.
„Lubię żyć biednie, ale z dużą ilością pieniędzy w kieszeni”.
Wypowiedz to zdanie do bogaczy, a zaśmieją ci się w twarz. Nie ulegać wpływom mody i nowych trendów. Żyć tak, by nie potrzebować zewnętrznego blichtru i nie odróżniać się od milionów innych ludzi.
Miarą sukcesu mogą być pieniądze. Ale zakupy i niepohamowane wydatki zaliczają się do kompleksów.
„Ile jest na świecie rzeczy, bez których mogę się obejść!” - powiedział Sokrates.
Okazał się mieć absolutną rację, jednak nie każdy potrafi to zrozumieć. Nawet jeśli się uda, to dopiero z czasem.
O inspiracji
„Inspiracja istnieje, ale musi zastać cię przy pracy”.
Mój znajomy przeszedł na emeryturę w wieku 40 lat. Pracował w urzędzie. Wydawało się, że oto właśnie wolność i niezależność. Rób co chcesz. Ale... siedział przez dwa tygodnie w swoim mieszkaniu i zaczął się strasznie nudzić. Nic nie sprawiało mu przyjemności. Musiał natychmiast zacząć szukać pracy, by jego potencjał nie poszedł na marne.
To tak jak powiedział Picasso: „Tylko będąc w ciągłym ruchu stajemy się tym, kim jesteśmy i tylko w ten sposób czujemy, że osiągamy sukces”.
O potrzebie miłości
„Gdyby nie było nikogo godnego miłości, zakochałbym się w klamce”.
Miło jest czytać coś takiego. Wszędzie tylko słychać, że nie można ufać ludziom, że trzeba zachować dystans i nie można się w nich zakochać. Ludzie postrzegają miłość jako słabość. Wykorzystują i krzywdzą.
Ale miłość była wyobrażana zupełnie inaczej: jako paliwo, jako dodatek do życia. Ten, kto potrafi kochać szczerze i całym sercem, zawsze wygrywa z tym, kto nie pozwala do siebie się zbliżyć.
O ludziach
„Wśród ludzi jest więcej kopii niż oryginałów”.
To nie znaczy, że trzeba żyć w społeczeństwie ludzi, którzy tylko i wyłącznie kłamią. Oznacza to tylko, że trzeba się rozwijać i szukać innych ludzi: naturalnych, prawdziwych, a nie fałszywych.
O starości, wieku, czasie
„Trzeba długo czekać, by w końcu stać się młodym”.
Młodość to nie tylko rumieńce na policzkach. Jest to szczególna postawa wobec życia, pragnienie odkryć, dźwięczny śmiech, czekanie na cud, brak strachu przed czymś nowym, zdolność do bycia zaskoczonym, inne podejście do różnych sytuacji, pewność, że wszystko można naprawić. Poszukiwanie siebie i pragnienie miłości.
„Im jesteś starszy, tym silniejszy staje się wiatr, który wieje Ci w twarz”.
Czy z wiekiem ludzie stają się mądrzejsi i nie popełniają błędów? W rzeczywistości po prostu nie znajdują się w sytuacjach, w których mogą popełnić błąd. Mamy ciągłe wyzwania i próby, które trzeba pilnie pokonać.
Jest jednak dobra wiadomość dla tych, którzy obawiają się starości. Picasso mówił:
„My się nie starzejemy, my dojrzewamy”.
Główne zdjęcie: tayni-mirozdaniya