Lekarze kazali im się pożegnać z martwym dzieckiem. Po chwili zauważyli dziwne zachowanie rodziców

Kate oraz David Ogg oczekiwali właśnie bliźniąt. Jednakże nie byli gotowi do narodzin wcześniejszych i kilka tygodni.

Doktorzy uspokajali ich, iż nie musi to oznaczać niczego złego. Kate jako pierwszą wydała na świat córeczkę. Urodziła się ona silna i zdrowa. Jednakże kolejny maluch nie płakał. Badania dowiodły iż chłopczyk nie wykazuje funkcji życiowych. Para, chociaż przeżyła najgorsze, nie chciała dopuścić do siebie myśli, że jest to prawda.

Kilka lat starali się oni o potomstwo. Nie ma co się dziwić, iż nowina o bliźniętach bardzo ich ucieszyła. Jednakże zaraz po porodzie dowiedzieli się, iż jedno z ich dzieci nie żyje.

Para załamała się. Kate bardzo chciała potrzymać martwego chłopczyka w swoich ramionach. Dziecko było zimne, toteż jego tata przykrył je własną bluzką, by je dodatkowo ogrzać.

Rodzice nawet na chwilkę nie przestawali mówić do martwego synka. Opisali mu m.in. jego siostrzyczkę, która urodziła się chwileczkę przed nim. W pewnej chwili pełna emocjii mama krzyknęła do dziecka aby się ono obudziło i wtedy tak właśnie się stało! Para zauważyła ruch. Przyszli lekarze, którzy i szybko uspokoili rodziców.

Przypomnieli im, iż ich syn nie żyje, powiedzieli, żeby się z tym pogodzili i pożegnali z maleństwem. Myśleli oni, iż mieli oni zwidy. Trwająca tylko chwilkę wiara, na nowo zgasła w ich sercach, lecz nie wypuścili oni jeszcze synka ze swoich ramion. A wtedy ich ukochane dziecko rozchyliło oczka, a następnie złapało tatę za palec. W tym momencie już nikt nie wątpił, że maluszek żył.

Doktorzy bezzwłocznie przebadali dziecko i dowiedli, iż odzyskał on życie. Nie potrafili oni jednak powiedzieć, jak to się stało.Pewna teoria mówi, iż to bicie serca jego mamy go ożywiło. Ludzie, którzy brali udział w tym porodzie twierdzą, iż widzieli oni na własne oczy cud. Kilka tygodni później malec został wypisany ze szpitala i mógł wrócić do domu.

Pomimo, iż od tego dnia upłynęło aż 5 lat, a bliźniaki rosną jak na drożdżach, ich mama i tata wciąż przypominają sobie chwile po porodzie i wzruszają się. Nie chcą myśleć o tym, iż mało zabrakło, a ich synek nie był by teraz na świcie.